وقتی راه رفتن آموختی، دویدن بیاموز.

دویدن که آموختی، پرواز را بیاموز.

راه رفتن بیاموز زیرا راه هایی که می روی جزئی از تو می شوند

و سرزمین هایی که می پیمایی بر مساحت تو اضافه می شوند.

دویدن بیاموز چون هرچیز را که بخواهی دور است

و هر قدر که زود باشی،دیر است.

پرواز را یاد بگیر نه برای اینکه از زمین جدا باشی،

برای آنکه به اندازه فاصله زمین تا آسمان گسترده شوی.

من راه رفتن را از یک سنگ آموختم،

دویدن را از یک کرم خاکی،

و پرواز را از یک درخت.

بادها از رفتن به من چیزی نگفتند،

زیرا آنقدر در حرکت بودند که رفتن را نمی شناختند.

پلنگان دویدن را یادم ندادند،

زیرا آنقدر دویده بودند که دویدن را از یاد برده بودند.

پرندگان نیز پرواز را به من نیاموختند،

زیرا چنان در پرواز خود غرق بودند که آن را به فراموشی سپرده بودند.

اما سنگی که درد سکون را کشیده بود، رفتن را می شناخت.

کرمی که در اشتیاق دویدن سوخته بود، دویدن را می فهمید.

و درختی را که پاهایش در گل بود، از پرواز بسیار می دانست.

آنها از حسرت به درد رسیده بودند و از درد به اشتیاق و از اشتیاق به معرفت.

درب ورودی زندان

در فاصله هزاره دهم تا هزاره ششم قبل از میلاد در دوره نئولیتیک بعد از دوره های پارینه سنگی و میانه سنگی یک نوع بناهای سنگی بدست انسانهای آن زمان بوجود آمده که مشهور به سنگ افراشته ها ( استل ) است این سنگها را بصورت عمودی بیشتر دردامنه تپه ها ومحوطه های باز در دل خاک می نشاندند که سنگ افراشته های شهر یئری از این نوع هستند ارتفاع این سنگ افراشته ها بیش از سه متر می باشد در رویه بیشتر این سنگ افراشته ها که بصورت مونث و مذکر می باشد شکل انسانی که شمشیرش را حمایل کرده حجاری شده است این سنگ افراشته ها به تعداد زیاد درمحوطه شهر یئری (مشهور به مکتب اوشاقلاری در منطقه) پراکنده اند. این آثار تقریبا در شمال شرقی روستای ارجق کنار قره سو واقع گردیده است .