فنچ

فنچ:

فنچ پرنده‏ای از جنس سهره می‏باشد که برخی از گونه‌های آن نظیر فنچ راه راه بومی استرالیا می‌باشد وبرخی گونه‌های دیگر در مناطق وسیعی از اروپا پراکنده‌اند. همچنین گونه‌های دیگری از این پرنده را می‌توان در اندونزی و تیمور شرقی به صورت بومی و در آمریکا ، پرتغال و پورتوریکو بصورت رها سازی شده یافت. این پرنده در دشت‏های باز با درخت و درختچه‏های پراکنده زیست می‏کنند. اما با مزاحمت‏های انسان نیز کنار آمده و حتی در جاهایی که زیستگاهشان از بین می‏رود و جای آن را ساخته‏های دست بشر می‏گیرد نیز به زندگی ادامه می‏دهد. این پرنده شامل انواع گوناگونی است که توسط محققین ژنتیک یا تکثیر آن توسط دوستداران این حیوان بوجود آمدند. عمر این پرنده به عوامل محیطی و ژنتیکی آن بسیار وابسته‌است. فنچ‌ها معمولاً پنج تا ده سال عمر می‌کنند، وبرخی معتقدند که تا یازده سال زنده می مانند، و یکی از پرورش دهندگان اظهار می‌دارد که فنچ وی تا دوازده سال عمر کرده و تا سه ماه قبل از تلف شدن ، تولید مثل می‌کرده ‌است. فنچ‌ها ازران قیمت بوده وبرخی از نژادهای کمیاب آن کمی گران تر از بقیه به فروش می‌رسند، به همین علت تهیه چند قطعه فنچ برای نگهداری در منزل کاری بسیار ساده و آسان است. معمولاً فنچ‌ها را از قاره آفریقا ، استرالیا و آسیا تهیه می‌کنند . فنچ‌ها پرندگان حساسی هستند و باید آن‌ها را از دود سیگار و یا بوهای تند آشپزخانه و یا مواد ضد عفونی قوی محافظت کرد. زیرا که این بوهای تند می‌تواند باعث مرگ و میر پرنده شود. فنچ‌ها نسبت به صحبت کردن و یا سوت زدن آدمی عکس العمل نشان داده و از این کار خوشحال می‌شوند ، اما متاسفانه قدرت تقلید صدا را ندارند.

تولید مثل:

یک جفت فنچ هنگامی که می‏خواهند لانه سازی کنند رفتاری را از خود نشان می‏دهند ، به این صورت که به شدت شروع به جمع آوری چیزهایی برای لانه سازی می‏کنند.بهتر است در این دوران کاغذ تکه تکه شده و شاخه‏های کوچک مثل چوب جارو یا برگ در اختیار آنها قرار داده شود.اگر آنها چیزی برای جمع آوری پیدا نکنند از پر و پوست دانه‏ها استفاده خواهند کرد.هر چیزی می‏تواند برای ساخت لانه در گوشه قفس یا حتی در لانه‏ای که صاحب پرندگان در اختیار آنان قرار داده و یا حتی در ظرف غذا انباشته شود.وقتی این رفتار از یک جفت فنچ دیده می‏شود که آنها باید یک لانه به بزرگی یک سیب یا پرتقال بزرگ فراهم کنند.این لانه همیشه باید در بالاترین قسمت گوشه قفس قرار بگیرد.این لانه باید مقابل ظرف غذا و در فاصله نزدیک و معمولی از چوبی که برای نشستن فنچ‏ها در نظر گرفته شده باشد.اگر این میله دور از لانه باشد فنچ نر روی آن نخواهد نشست و در طول دوران تخم گذاری فنچ ماده ترجیح می‏دهد بالای لانه بنشیند.در طول دوران لانه سازی هر دو وقتشان را در طول شب در کنار لانه صرف می‏کنند.

وقتی لانه مورد قبول واقع شد و هر شب را در آن سپری کردند ، آنها اقدام به جمع آوری مقدار زیادی تکه‏های نرم برای کف لانه از برگ و رشته‏های مثل نخ و شاخه‏های نرم می‏کنند.آنها موادی را ترجیح می‏دهند که یک جفت از آنها بیشتر از ۲٫۵ سانتیمتر طول نداشته باشد و از هر نوع و رنگی از مواد نرم استفاده می‏کنند.لانه با کوچکترین چیزهای ممکن که برای ساختن لانه مناسب هستند در یک هفته قبل از تخم گذاری بسته می‏شود.در هر دوره تخم گذاری بین ۳ تا ۱۲ تخم گذاشته می‏شود.

فنچ نر و ماده ممکن است از ۳ تا ۱۲ تخم در دوره‏ای که برای تخم گذاری فعال هستند بگذارند.جوجه‏ها به ترتیب تخم گذاری سر از تخم در می‏آورند.معمولا یک یا دو تخم بدون آنکه جوجه‏ای از آن بیرون بیاید باقی می‏ماند تا والدین تغذیه جوجه‏ها را شروع کنند.لانه باید تنها به طور کامل به حال خود رها شود ، در واقع بعد از آغاز دوره تخم گذاری و تا زمانی که جوجه‏ها جرات کنند خودشان از آن بیرون بیایند ، نباید کاری به لانه پرنده داشت.چون ممکن است از روی تخم خود بلند شوند و دیگر روی آن ننشینند.مدت زمانی که تخم‏ها گذارده شود تا اینکه جوجه‏ها جرات کنند از لانه بیرون آیند متغیر است ٬اما معمولا تخم‏های خوب ۱۴ تا ۱۶ روز طول می‏کشد تا جوجه‏ها از آن بیرون بیایند و همچنین ۳ تا ۴ هفته از دنیا آمدن جوجه‏ها زمان نیاز است تا آنها از لانه بیرون بیایند.فنچ‏ها معمولا والدین بسیار خوبی هستند و با میل و اشتیاق به نوبت بر روی تخم‏ها و همینطور بعد از آن کنار جوجه‏ها ‏می‏نشینند و آنها را به نوبت تغذیه می‏کنند.

تا وقتی که همه جوجه‏ها از لانه بیرون نیامدند و بدون وابستگی به پدر و مادرشان بر روی میله ننشسته‏اند ، لانه نباید از قفس خارج شود.بعد از بیرون آمدن همه جوجه‏ها ، فنچ مادر به سرعت برای دوره بعدی تخم گذاری به لانه بر می‏گردد.وقتی که ماده شروع به تخم گذاری می‏کند ، تنها جفت او اجازه خواهد داشت در لانه باشد.شروع دور بعدی تخم گذاری هنگامی که هنوز جوجه‏های قبلی در لانه باشند باعث می‏شود که استرس و فشار زیادی به پرنده‏ها وارد شود.پرنده نر اجازه نخواهد داد هیچ پرنده‏ای در نزدیکی لانه در هنگام تخم گذاری باشد.پرنده نر در این هنگام شروع به نزاع با سایر پرندگان و سر و صدا و حمله کردن به آنها می‏کند.

تغذیه و عادات:

فنچ جزو پرندگان دانه خوار است و منقارشان برای پوست کندن دانه‏های ریز تناسب یافته‌است.فنچ‏ها ارزن را ترجیح می‏دهند ، اما تخم سایر میوه‏ها را نیز می‏خوردند.همزمان که آنها ارزن را به عنوان غذای اصلی می‏خورند ، از خوردن میوه (خیار ، پرتقال ، انگور ، سیب و ..) ، سبزیجات (کاهو ، سبزی خوردن و …) و تخم مرغ(مخصوصا هنگام تخم گذاری) لذت می‏برند.آنها همچنین غذاهای زنده مثل کرم ارزن و یا سایر حشرات را نیز دوست دارند.آنها همچنین به شاخه کوچک ارزن نیز علاقمند هستند و یک یا دو پرنده یک شاخه کوچک را در عرض چند روز خواهند خورد.فنچ‏ها در خوردن بسیار حریص و شلوغ هستند ، مثلا دانه‏ها را به هر سو پخش می‏کنند.البته این رفتار کمک زیادی به تکثیر دانه‏ها در طبیعت می‏کند.گذاشتن مقداری خاک در قفس یا ظرف کوچک آب برای استحمام آنها بسیار مفید است و پرنده‏ها خود را در آنها تمیز می‏کنند.